

NAWRACAJCIE SIĘ I WIERZCIE W EWANGELIĘ !
Rozpoczął się Wielki Post …
czas zadumy …
czas zasłuchania …
rozmyślania nad cierpieniem i śmiercią …
wpatrywania się w krzyż …
ale …
też czas wielkiej, nieskończonej miłości ..
Jeśli chcesz JEJ doświadczyć …
zaufaj JEZUSOWI …
„który umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami”(Rz 5, 8)
Fragment Listu Pasterskiego na pierwszą niedzielę Wielkiego Postu.
Rozpoczynamy Wielki Post. Jest to szczególny czas rozważania
wielkiego Bożego miłosierdzia. Wpatrujemy się w Chrystusa, w Jego
Mękę i Krzyż. Objawiona w tych wydarzeniach miłość Chrystusa do
człowieka jest wezwaniem do tego, aby odpowiedzieć naszą
wdzięcznością i miłością. Chrystus nas zaprasza: „Jeśli kto chce iść za
Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i
niech Mnie naśladuje” (Łk 9,23). Te słowa wyrażają radykalizm wyboru,
który nie dopuszcza wahań i którego nie można odwołać. W Ewangelii,
którą dzisiaj rozważamy, Chrystus mówi do nas: „Czas się wypełnił i
bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!”
(Mk 1,15). Nawrócenie – to przyjęcie Chrystusa, Jego Ewangelii i
Tajemnicy Krzyża. To przemiana umysłu i serca potwierdzona czynami,
naszą postawą; całym życiem. Nawrócenie – to łaska. Ten dar możemy
wyprosić naszą gorącą modlitwą. Do przemiany serca prowadzi gorliwe –
zarówno indywidualne jak i wspólnotowe – rozważanie Pisma Świętego.
Udział w nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali ożywia miłość do
cierpiącego Chrystusa. Uczestnictwo w rekolekcjach i dobrze przeżyty
Sakrament Pojednania służą prze-mianie naszych serc. Naszymi czynami
pokutnymi oraz przyjmowaniem doświadczeń życiowych w łączności z Ofiarą
Chrystusa składamy wynagrodzenie Panu Bogu za własne winy oraz grzechy
całego świata.
Bardzo ważnym sposobem wyrażania naszej wdzięczności
Zbawicielowi za Jego Mękę i Krzyż jest udział we Mszy Świętej.
Eucharystia – to wielkie dziękczynienie. To uobecnianie Ofiary
Chrystusa na naszych ołtarzach. Nie można być dobrym
chrześcijaninem, jeżeli nie uczestniczymy systematycznie we Mszy
Świętej. Uczestnicząc w Najświętszej Ofierze dziękujemy za ofiarę
Zbawiciela i uczymy się samych siebie składać w darze Panu Bogu, a także
człowiekowi. W przemienionym sercu prawdziwego chrześcijanina nie ma
nienawiści, zemsty, wybujałego egoizmu i lekceważenia drugiego
człowieka. Przemieniony człowiek jest apostołem Chrystusa, Jego
Ewangelii i Jego Kościoła. Jest w swoim środowisku znakiem
pokoju, szacunku, odpowiedzialności za słowo, powierzone zadania, a
przede wszystkim za drugiego człowieka. Czuje się odpowiedzialny za
Chrystusowy Kościół, własną parafię i diecezję. Jest czło- wiekiem,
który odważnie staje przy Krzyżu Chrystusa w każdej sytuacji.