Adwent to czas radosnego oczekiwania na spotkanie z Chrystusem Panem. Słowo „adwent” pochodzi od łacińskiego czasownika „advenio – przychodzę, przybywam”. Tym, który przy- chodzi jest Zbawiciel świata – Jezus Chrystus. To ważny etap przygotowania na to spotkanie przez pokutę i oczyszczenie. Dlatego uczestniczymy w rekolekcjach i przystępujemy do sakramentu pokuty i pojednania. Naszymi przewodnikami w czasie adwentu są: Najświętsza Maryja Panna, prorok Izajasz oraz św. Jan Chrzciciel. Pięknym znakiem podkreślającym rolę Matki Bożej w historii oczekiwania na przyjście Zbawiciela na ziemię – są „roraty”. Roraty to Msze Święte ku czci Najświętszej Maryi Panny, odprawiane w zasadzie wczesnym rankiem. Ich nazwa pochodzi od łacińskich słów pieśni śpiewanej na ich początku – Rorate caeli desuper – Spuśćcie rosę, niebiosa. W czasie Rorat widzimy przy ołtarzu dodatkową świecę ozdobną, „roratkę”, która symbolizuje obecność Maryi.
(…) Jezus Chrystus przychodzi do człowieka w różny sposób. Przychodzi do nas w liturgii, która uobecnia zbawcze dzieło Chrystusa. Jezus Chrystus przychodzi do nas wówczas, gdy z wiarą uczestniczymy we Mszy Świętej. Jesteśmy wówczas rzeczywiście „zgromadzeni na świętej wieczerzy”. Spełniają się także słowa Chrystusa wypowiedziane po cudownym rozmnożeniu chleba: “Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba” (J. 6,32).
Program duszpasterski roku liturgicznego 2020/2021, który rozpoczynamy I Niedzielą Adwentu, jest skoncentrowany właśnie wokół tematu: „Zgromadzeni na świętej wieczerzy”. A jego mottem są słowa: “Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba” (J 6,32).
(…) Jezus Chrystus daje nam nowe znaki, które ułatwiają przyjęcie prawdy o Jego obecności w Najświętszym Sakramencie: W Sokółce, w dniu 12 października 2008 roku, księdzu udzielającemu Komunii św. wypadł z puszki Komunikant. Ksiądz podniósł Go i umieścił w specjalnym naczynku przy tabernakulum. Dnia 19 października 2008 roku na zanurzonym Komunikancie zauważono plamę przypominająca krew. Dnia 7 stycznia 2009 roku z Komunikantu pobrano próbkę, która następnie została niezależnie zbadana przez dwóch profesorów specjalistów patomorfologów z Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Wydali oni zgodne orzeczenie, które brzmi: „przysłany do oceny materiał (…) w ocenie dwóch niezależnych patomorfologów (…) wskazuje na tkankę mięśnia sercowego, a przynajmniej, ze wszystkich tkanek żywych organizmu najbardziej ją przypomina”.(…)Jezus Chrystus przychodzi do nas. Pomaga nam uwierzyć w swoją obecność w Najświętszym Sakramencie. Czeka także na nasze przyjście do Niego. Każdy udział we Mszy Świętej jest naszą odpowiedzią na zaproszenie Chrystusa, który mówi: „Przyjdźcie do mnie wszyscy” (Mt 11,18).(…)